Vrolijk kerstfeest! Frohe Weihnachten! Merry Christmas! Behalve het door ons zo begeerde Spaans, wordt hier door het toerisme ook veel Duits en Engels gesproken. We hebben ondertussen ontdekt dat er behalve de authentieke Canario´s in ons dorp ook Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Fransen en Noren wonen. En natuurlijk zorgt het toerisme er ook voor dat je om je heen meer talen dan alleen het Spaans hoort. Al deze talen om je heen, zorgt er dan weer voor dat je gaat nadenken over je eigen en andermans taal. Waarom zijn ze zo verschillend of lijken ze juist op elkaar? En wat vooral opvalt; waarom hebben de Canario´s zo´n moeite om Engels te leren spreken?
Iedereen heeft wel door dat er in de Duitse taal vaak woorden gebruikt worden die door ons makkelijk te vertalen zijn, ze lijken immers op elkaar. Maar waarom lijken deze talen zo elkaar? Het antwoord kan gezocht worden in het verleden. Duits, Nederland en Engels (en ook Zweeds, Noors en Deens) zijn allen gebaseerd op dezelfde brontaal, de taal van de (Oer)Germanen. Geen wonder dat de pepernoten voor Sinterklaas, die wij als verrassing per post hebben mogen ontvangen (waarvoor onze hartelijke dank!) door zowel een Noors als Duits klasgenootje herkend werden als respectievelijk peppernøtte en pfeffernüsse. En ondanks dat de Spaanse kinderen de lekkernij geen naam konden geven, vonden ze het wel erg lekker! Uiteindelijk hebben mijn kinderen maar besloten om ze galletitas hierbas (= kleine kruidenkoekjes) te noemen en kregen ze de opdracht mee naar huis om deze zelf te gaan bakken voor het komende kerstfeest. Ja, ja, de integratie van Sint en Santa verloopt hier heel soepel! 🙂
Een ander voorbeeld is de wijze waarop mijn dochter met haar Duitse vriendinnetje praat. Na een middagje spelen kwam ze weer eens thuis met de volgende opmerking: “Mama, als ik tegen Malyn gewoon Nederlands praat, verstaat ze mij niet. Maar als ik dan hetzelfde zeg met een Duits accent, dan begrijpt ze mij ineens wel!”
Maar nu weer even terug naar de verschillende talen. Het Spaans is niet een Germaanse taal maar is, samen met het Frans en Italiaans, een Romaanse taal. Deze is gebaseerd op het Latijn, de taal van de Romeinen die, door hun vele veroveringen, als voertaal gebruikt werd in het grote Romeinse Rijk. Vandaar dat ik met mijn schoolfrans al aardig wat woorden in het Spaans herken. Het woordje eetlust (Frans = l´appétit, Spaans = el apetito) herkende ik meteen, toen het werd gebruikt tijdens een evaluatiegesprek op school. Er werd bezorgd gevraagd naar een reden voor de eetlust (of eigenlijk het gebrek eraan) van mijn kinderen tijdens het warm eten op school. Het antwoord is kort en bondig, het Canarische eten smaakt hen niet. Nu hebben wij maar besloten om onze kinderen vanaf januari maar niet meer mee te laten eten en hen zelf een lunch (= boterhammen) mee te geven. De wachttijd die er overblijft voordat ze met de bus naar huis mee kunnen, vullen ze dan op met huiswerk maken.
Dan blijft nog de vraag over waarom het voor de Canario´s zo moeilijk is om Engels te spreken. Na lang overdenken zijn wij tot de conclusie gekomen. Het ligt vooral aan het beperkt aantal klanken die het Spaans met zich meebrengt. De Germaanse talen hebben beduidend meer verschillende klanken in hun taal, waarbij mijn inziens het Nederlands de kroon spant. Zo kan je in onze taal de ´e´gebruiken om 7 klanken te maken:
1. é zoals in eten of één
2. è zoals in hebben
3. ù zoals vaak wordt gezegd in het lidwoord een
4. ie zoals in niet
5. ei zoals in heibel
6. eu zoals in neus
7. oe zoals in zoen
En dan is de vraag: hoeveel klanken maak je met de ´e´ in het Spaans? Welgeteld… 1…
Natuurlijk hebben we de proef op de som genomen en hebben we onze Canarische vrienden gevraagd om bijvoorbeeld het woord ´muntje´uit te spreken. Na veel pogingen en uiteraard veel gelach was het beste resultaat wat we te horen kregen ´moentje´ omdat de ´u´ in het Spaans standaard wordt uitgesproken als ´oe´.
Dus kijk niet verbaasd op als je op vakantie gaat tijdens de kerstperiode en een spaanse heer of mevrouw tegen je hoort zeggen: vròllik kerstfest en gloekig nìwjar! (en dat is al heel wat!)
